tail
არსებითი სახელი
/teɪl/
ქართულად | რუსულად
1. სპეც. ბოლო ნაწილი, დაბოლოება, „კუდი“ (დეტალისა, კონსტრუქციისა და მისთ.);
2. ავტ. ბოლო / უკანა ნაწილი (ავტომანქანისა);
3. 1) ავ. ბოლო ნაწილი, კუდი (საფრენი აპარატის ფიუზელაჟის / კორპუსის უკანა ნაწილი ჰორიზონტალური და ვერტიკალური სტაბილიზატორების ჩათვლით);
2) სპეც. რაკეტის, ჭურვის, ბომბის და მისთ. ბოლო ნაწილი, კუდი (სტაბილიზატორების ჩათვლით);
4. pl = tailings.