truncation
არსებითი სახელი
/͵trʌŋʹkeɪʃn/
ქართულად | რუსულად
1. მათ. 1) უკუგდება, მოცილება (მაგ. თანრიგის ციფრებისა დამრგვალების გარეშე);
2) წაკვეთა (გეომეტრიული ფიგურისა და მისთ.);
2. სპეც. შეკვეცა, შემცირება, შემოკლება (ტექსტისა და მისთ.).