jointing
არსებითი სახელი
/ʹdʒɔɪntɪŋ/
ქართულად | რუსულად
1. = joint 1);
2. გაშალაშინება; მიშალაშინება;
3. 1) ქლიბით / სახეხით ლესვა, ალესვა (მჭრელი იარაღისა, ხერხისა და ა.შ.);
2) ხეხვა, ზედაპირის სასუფთაო დამუშავება;
4. მშენ. განაწიბურება, ნაკერების გამოყვანა (აგურის / ქვის წყობისა).