firing
არსებითი სახელი
/ʹfaɪərɪŋ/
ქართულად | რუსულად
1. 1) შწძ. აალება, ანთება (ჰაერსაწვავი ნარევისა ცილინდრში);
2) წვა, წვის პროცესი;
2. საწვავი; სათბობი;
3. გამოწვა (თიხისა და მისთ.).
1. 1) შწძ. აალება, ანთება (ჰაერსაწვავი ნარევისა ცილინდრში);
2) წვა, წვის პროცესი;
2. საწვავი; სათბობი;
3. გამოწვა (თიხისა და მისთ.).