face
არსებითი სახელი
/feɪs/
ქართულად | რუსულად
1. პირი, ერთ-ერთი მხარე / ზედაპირი (საგნისა, ქსოვილისა და ა.შ.);
2. არქიტ. მთავარი / წინა ფასადი (შენობისა);
3. ციფერბლატი (ხელსაწყოსი);
4. 1) პირი; პირის მხარე / ზედაპირი (დეტალის ან იარაღის მუშა ზედაპირი); hammer face ჩაქუჩის საცემელი;
2) შუბლი, ტორსი, შუბლის / ტორსის მხარე / ზედაპირი;
5. სამთ. სანგრევი, სანგრევის სიბრტყე [იხ. აგრ. coalface];
6. 1) წინა წახნაგი (საჭრისის მჭრელი პირის ზედა ზედაპირი) [შდრ. აგრ. flank 1];
2) წახნაგი (კრისტალისა);
7. = facing 1 1).