echo
noun
/ʹɛkəʊ/
in Georgian | in Russian
1. ფიზ. 1) ექო (ბგერის, ელექტრომაგნიტური ტალღის და ა.შ. დაბრკოლებიდან არეკვლა);
2) ექო, არეკლილი ბგერა, ელექტრომაგნიტური ტალღა და ა.შ.;
2. რად. ექო-სიგნალი (სარადიოლოკაციო სამიზნიდან არეკლილი);
3. კომპ. ბრძანება „ექო“ (ბეჭდვისას ტექსტის ეკრანზე გამოტანის ბრძანება).