alloy I
noun
/ʹælɔɪ/
in Georgian | in Russian
მეტალ.
1. 1) შენადნობი (ლითონებისა ან ლითონისა და არალითონისა);
2) უპირატ. ავტ. მსუბუქი შენადნობი, განსაკ. ალუმინის შენადნობი;
2. მალეგირებელი ელემენტი / მისართი (აგრ. alloying element).