bonding
არსებითი სახელი
/ʹbɒndɪŋ/
ქართულად | რუსულად
ელექტრ.
1. შეერთება მოკლე შესაკრავით; შეერთება რჩილვით;
2. 1) დამიწება (თვითმფრინავის / ავტომანქანის ძაბვის ქვეშ მყოფი ლითონის ნაწილების შეერთება დამამიწებელ მოწყობილობასთან);
2) კაბელის ჯავშნის დამიწება.